3-βρόμο-2-φθοροφαινόλη CAS 161957-56-8 Σημείο βρασμού 207,4 ± 20,0°C

3-Bromo-2-Fluorophenol, CAS 161957-56-8, σημείο βρασμού 207.4 ± 20.0°C

το 3-Bromo-2-fluorophenol έχει τις εκτενείς εφαρμογές στη χημικές σύνθεση και την έρευνα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μεσάζων στην οργανική σύνθεση, που συμμετέχει esterification, το functionalization της αρωματικής ένωσης και άλλες αντιδράσεις. Επιπλέον, εφαρμόζεται επίσης στους τομείς της σύνθεσης φαρμάκων και της σύνθεσης φυτοφαρμάκων, για τη σύνθεση των ενώσεων με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα και τη βιολογική δραστηριότητα. Στη χημική έρευνα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αρχικό υλικό για τη μελέτη των συγκεκριμένων αντιδράσεων και την ανάπτυξη των νέων καταλυτών

Προδιαγραφή

Εφαρμογές

το 3-Bromo-2-fluorophenol έχει τις διάφορες χρήσεις στη χημικές σύνθεση και την έρευνα. Εδώ είναι μερικές κοινές χρήσεις:

• Οργανική σύνθεση: Σαν οργανικό μεσάζοντα σύνθεσης, το bromo-2-fluorophenol 3 μπορεί να συμμετέχει σε ποικίλες αντιδράσεις, όπως esterification, το functionalization της αρωματικής ένωσης, κ.λπ. Η ικανότητα αμέσου αντιδράσεως της το κάνει ένα σημαντικό μέρος της οικοδόμησης των σύνθετων οργανικών μοριακών δομών.
• Σύνθεση φαρμάκων: το bromo-2-fluorophenol 3 διαδραματίζει έναν κρίσιμο ρόλο στη σύνθεση φαρμάκων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αρχικό υλικό ή μεσάζων για την προετοιμασία των μορίων φαρμάκων. Με τη χρησιμοποίηση των χημικών ιδιοτήτων και της δραστηριότητάς του, τα φάρμακα με τα συγκεκριμένα βιολογικά και φαρμακολογικά αποτελέσματα μπορούν να συντεθούν.
• Σύνθεση φυτοφαρμάκων: Λόγω των μοναδικών χημικών ιδιοτήτων του, το bromo-2-fluorophenol 3 χρησιμοποιείται ευρέως στον τομέα της σύνθεσης φυτοφαρμάκων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συστατικό ή μεσάζων κατά την προετοιμασία των μορίων φυτοφαρμάκων για να επιτύχει τον έλεγχο και την πρόληψη των επιβλαβών οργανισμών όπως τα έντομα ή των παθογόνων μικροοργανισμών.
• Χημική έρευνα: το 3-Bromo-2-fluorophenol έχει τις εκτενείς εφαρμογές στη χημική έρευνα. Αυτή η ένωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αρχικό υλικό για τη μελέτη των νέων χημικών αντιδράσεων, την ανάπτυξη των καταλυτών, και τη βελτιστοποίηση των διαδρομών σύνθεσης. Με τη χρησιμοποίηση της ικανότητας αμέσου αντιδράσεως της, οι νέες χημικές μέθοδοι και οι χημικές ουσίες μπορούν να εξερευνηθούν και να αναπτυχθούν.